Fatima

Ik zie haar in het ochtendlicht
ik zie haar met mijn ogen dicht
ik kan niets anders zien
dan haar gezicht

Langs de paden van het park
of zomaar in de supermarkt
op straat en in de tram
hoor ik haar stem

Dan wil ik als het stil is
onder de brug gaan staan
daar zing ik en dan roep ik luid haar naam
en de echo antwoordt: Fatima

Fatima, Fatima
Waar ik ook maar ga of sta
Mijn arme hoofd is vol van Fatima

Fatima, Fatima
Het maakt niet uit waarheen ik ga
Elke weg brengt mij naar Fatima