Zwaluwen

Bert Kreeft, een befaamde bard in Zeeland, schreef dit lied oorspronkelijk over Amsterdam-Zuid. Maar omdat hij zelf zijn eerste jeugdliefde beleefde en in zijn eerste bandje speelde in Nieuw-West, had hij geen enkel bezwaar tegen het veranderen van een paar plaatsnamen. Leonie, de zangeres, woonde in Nieuw Sloten. En zo komt alles goed.

De zwaluwen die trokken naar het Zuiden
De bladeren vielen geel van de plataan
Toen ik je voor de eerste keer gekust heb
En wij huilden op de hoek van de Lelylaan
Je zei dat ik zo goed kon luisteren
Steek je neus maar in mijn trui
Dan zal ik je woorden fluisteren
Die je beschermen tegen elke onweersbui

De zwaluwen die waren naar het Zuiden
De kille wind trok aan ons haar
Maar hoe de vorst ons ook bedreigde
Wij vonden alle warmte in elkaar
Je hebt ogen om te huilen
Op mijn schouders heb je uitgerust
En op de bankjes van het Sloterpark
Heb ik je tranen weggekust

De zwaluwen die waren naar het Zuiden
En ik gaf jou mijn dikke wollen das
En de enigen die onze liefde deelden
Waren de meeuwen bij de Sloterplas
Ik zal altijd blijven houden
Van die grijze novemberlucht
Waarin wij elkaar toen vonden In elkaars troost zijn weggevlucht

De zwaluwen die trekken naar het Zuiden
Wij blijven achter in de Amsterdamse kou
Schuif de herfstbladeren maar van de stoep af
Op elke tegel staat hoeveel ik van je hou