Arme Frits

(Tekst: Thomas van Aalten)

Frits was nog maar negentien, Julie was dertig jaar
Frits werkte bij De Spar en hij had lang Beatle-haar
Kwam zij aan de kassa, dan stamelde hij verward
Na afloop van het bezoek rinkelden de flessen extra hard

Na alle maanden had hij De Spar nu wel gezien
Frits spaarde zijn moed bijeen en vroeg het aan Julie
Of ze met hem naar de dancing wilde, een koffie dat mocht ook
Maar Julie reageerde alsof ze zijn angstzweet rook

Arme Frits, hij bleef het proberen
Geen vrouw die wilde, hij zou het nooit leren
Welk ambt hij in de toekomst zou bekleden
Nooit kon hij het aan een mooie vrouw besteden

Op de De Vlugtlaan werd Frits een beruchte figuur
En maakte elke dag de vrouwenlevens zuur
Ook jaren later, in de tijd van vrije seks
Beduusd sprak hij dan: maar ik vraag toch echt niks geks?

In de jaren tachtig raakte Frits flink op gewicht
Nieuwe winkels kwamen en andere gingen dicht
Bij Van Bueren probeerde hij het nog een laatste maal
Hij bakte er saucijzen en ging met Tina aan de haal

Arme Frits, hij bleef het proberen
Geen vrouw die wilde, hij zou het nooit leren
Welk ambt hij in de toekomst zou bekleden
Nooit kon hij het aan een mooie vrouw besteden

Tina was een mooie, maar geen typische bakkersvrouw
Ze graaide uit de kassa en ze nam het niet zo nauw
Met de zeden en gebruiken die passen bij een stel
Maar Frits negeerde het, al voelde hij het wel

Met de halve middenstand was hij onderhand getrouwd
Steeds als het erop aankwam, dan liep het toch weer fout
Frits raakte teleurgesteld, keer op keer
En bestiert nu een zaak in rouwboeketten 
In noordelijk Slotermeer

Arme Frits, hij bleef het proberen
Geen vrouw die wilde, hij zou het nooit leren
Welk ambt hij in het verleden mocht bekleden
Nu zijn alle vrouwen goeddeels overleden