Geen sneeuw en ook geen regen.

Het is onverschillig weer.

En over nieuwe wegen

Gaat nog nauwelijks verkeer.

Het is een koude morgen.

Geen mens waagt zich op straat

Totdat er in de verte

Een klok aan het luiden slaat.

Dan zie je eerst een echtpaar,

Getooid met sjaal en hoed. 

En langzaam aan ontstaat er 

Zoiets als een kleine stoet.

Op weg naar het witte zand

Waar een kerkgebouw verrijst,

En een kruis op stompe toren

Naar de lege hemel wijst.

Kerstmis in Nieuw West 1960…

Hierbinnen wordt de feestdag

Al spelend omgebracht,

En ’s middags tegen theetijd

Wordt er hoog bezoek verwacht.

De schemering valt vroeg.

De gordijnen gaan dan dicht,

En de ongewende kaarsen

Geven toverachtig licht.

Dan wordt er bij de kerstboom

Gezongen en gepraat.

Opa krijgt een oude klare

En oma advocaat.

Maar ook vandaag om zes uur stipt

Is het tijd om te dineren:

Kip, met aardappels en jus

En rood gestoofde peren

Kerstmis in Nieuw West 1960…

Ik heb dit alles teruggezien.

Ik heb het zwart op wit.

Kijk hoe dat modelgezin

Daar rond de kerststal zit…

Zo jong en levensblij

Als hun pasgebouwde wijk:

Een stenen sprookjesland.

De sneeuw verzin ik er wel bij

Kerstmis in Nieuw West 1960….