Mama, wat ben ik ver van huis

Toch ligt mijn huis maar op een steenworp afstand

Van de straat waarin ik woon

Mama, wat ben ik ver van huis

Toch kan ik dat van hieruit bijna zien

In de straat waarin ik niet meer woon

Mijn huis wordt afgebroken

De boel gerenoveerd

Er wordt door vreemde mannen

Door mijn kamers gemarcheerd

Wisselwoning…

Mama, wat ben ik ver van huis

Sinds je lang geleden mee naar school liep

Is er veel, zoveel voorbijgegaan

Mama, wat ben ik ver van huis

Toch hoor ik in mijn slaap soms nog je stem

Die me maant om op te staan

Ik wil liever nog niet opstaan

Ik laat de dag nog even dicht

Alles is onwelkom

In dit grijze ochtendlicht

Wisselwoning

Mama, wat ben ik ver van huis

De kruimels brood die ik liet vallen onderweg

Werden een voor een door kraaien weggeraapt

Mama, wat ben ik ver van huis

Heeft hier mijn weg me dan naartoe geleid

Verdwaald in mijn eigen straat

Ze rauzen door de ruimte

En slopen het plafond

Alles wat me lief was

Verdwijnt via het balkon