De Pauw

Vogels in de Tuinstad is een tweeluikje van Ad J. Odijk, ooit redacteur cultuur van de Volkskrant. Het werd gepubliceerd in Nieuw-West, een buurt van goede bedoelingen. Het barokke van De Pauw wordt onderstreept door de statige cello van Vincent de Lange. Maya Eksteen, bekend uit het Hilversumse radio- en TV-circuit, maar wel degelijk opgegroeid in Nieuw-West, verleent het lied precies de goede cabareteske toon.

Droef en deftig was heel vroeg zijn leven.
De ridders gaven hem een gouden kooi:
Vetgemest mocht hij in schoonheid sneven;
Hij was van adel, maar hij bleef een prooi.

Als sieraad in de tuin der baronessen
Ging ’t later beter, maar wachtte een nieuwe plaag.
Almaar luisteren moest hij naar hun wijze lessen:
Schreeuw toch niet zo, en doe je rok omlaag!’

Goddank, eindelijk is die tijd voorbij;
Daar is hij, in de kinderboerderij!

Met kip en geit en ander simpel vee
Doet hij postmodern aan alles mee

Voor een publiek van Marokkaan tot Turk,
Dat juichend prijst zijn paarse avondjurk.

(Ad J. Odijk. Uit: Nieuw-West, een buurt van goede bedoelingen)